17. Zadania Rady Miejskiej  i  Zarządu Miasta i Gminy w I etapie wdrożenia strategii

 

Przyjęcie projektu winno zostać potwierdzone Uchwałą Rady Miejskiej, która zobowiąże Zarząd do podjęcia wszelkich działań mających na celu jego pełne wdrożenie. Oznacza to:

powołanie komórki koordynacyjnej (1-3 osoby) i opracowanie zasad jej organizacji.

(ogłoszenie konkursu mającego na celu dobór pracowników – lub przekazanie kompetencji pracowników Urzędu Miasta i Gminy - specjalistom)

• przyjęcie ogólnych zasad wspierania strategii
• ustalenie sposobu i metod pozyskania środków finansowych z zewnątrz na wsparcie realizacji programu (PHARE, SAPARD, ISPA, BANK ŚWIATOWY, SUBWENCJE PAŃSTWOWE, FUNDACJE, FUNDUSZE itp.)
• promocja rozwiązań przedstawionych w projekcie, zarówno wśród mieszkańców gminy jak też osób i firm z zewnątrz. W ramach tzw. programu „specjalnych wydarzeń” władze gminy winny zorganizować konferencje naukowe spotkania przedsiębiorców, uroczystości podpisania istotnego dla gminy kontraktu, otwarcie zakładu lub rozpoczęcie produkcji nowego artykułu. Władze gminy winny dokładnie śledzić wszystkie posunięcia rozwojowe i umieć je odpowiednio nagłaśniać wobec opinii publicznej.
• wprowadzenie systemu ułatwień lokalizacyjnych. Każdy inwestor skazany jest na długą procedurę administracyjno - prawną. Procedura ta wiąże się z uzyskiwaniem zezwoleń budowlanych i koniecznością dopasowania się do miejscowego planu zagospodarowania przestrzennego. Czynności zmiany przeznaczenia danej działki gruntu są bardzo żmudne i długotrwałe. Stanowi to konkurencyjność danego terenu jako miejsca prowadzenia działalności gospodarczej w stosunku do obszarów otaczających. Władze gminy winny ułatwiać w tym przypadku wszelkie procedury lokalizacyjne proponowane w programie „gmina”. Oznacza to skrócenie czasu procedury i przyjęcie ostrzejszych, niż te które wynikają z przepisów, zobowiązań czasowych przez poszczególne komórki organizacyjne gminy, zaangażowane w procedurę lokalizacji inwestycji.
• przygotowanie oferty zagospodarowania działek i obiektów przeznaczonych pod działalność gospodarczą.
  Oferta powinna zawierać następujące elementy:
  • wyszczególnienie działek i obiektów oferowanych do zagospodarowania
  • rodzaj zalecanej działalności gospodarczej
  • proponowaną formę zbycia, dzierżawy lub inną (wspólne przedsięwzięcie)
  • infrastrukturę - w tym dodatkowe udogodnienia oferowane przez władze gminy,
  • opis prowadzonej dotychczas na tym terenie działalności gospodarczej,
  • ścisłe określenie procedury uzyskiwania zezwoleń i nabywania terenu,
  • informacje o ułatwieniach finansowych, ulgach, zwolnieniach podatkowych itp. Opis powinien uwypuklać korzyści związane z inwestowaniem na danym terenie, jego potencjał gospodarczy oraz możliwości rozwoju,
  • system ulg podatkowych dla inwestorów realizujących cele projektu.
• Podatek od nieruchomości musi zawierać mechanizmy wspierające przedsięwzięcia rozwijające przedsiębiorczość i gospodarkę gminy. Należy zatem:
  • obniżyć stawki podatkowe na pewien okres w przypadku podejmowania w już istniejących nieruchomościach, działalności gospodarczej (w tym również rolniczej). Oznacza to określenie przez Radę Miejską skali obniżki, ewentualnych preferowanych rodzajów działalności, okresu obniżki, minimalnego wymogu zwiększenia zatrudnienia,
  • obniżyć stawki podatkowe na pewien okres w przypadku konieczności dokonania istotnej adaptacji nieruchomości, która nie była dotychczas gospodarczo użytkowana,
  • czasowo zwolnić z podatku (obniżka) określone grupy podmiotów gospodarczych (małe firmy) rozpoczynające działalność w oparciu o Fundusz Gwarancji Kredytowych GTG.
  • umożliwić negocjacje skali obciążeń podatkiem od nieruchomości w przypadku gotowości poważnego inwestora do dokonania istotnych, w skali gminy i społeczności lokalnej, inwestycji gospodarczej.
  • System ulg winien mieć charakter zadaniowy. Ulga, obniżka lub czasowe zwolnienie może przysługiwać tylko wtedy, gdy podatnik wypełni określone zadania, ważne z punktu widzenia proponowanego projektu.
  • Należy zastanowić się nad wprowadzeniem w tym przypadku metody „refundacji”. Oznacza to, że każdy podmiot gospodarczy opłaca podatek w pełnej wysokości, a dopiero po udowodnieniu, iż spełnia warunki uprawniające do zniżek, ulg lub zwolnień lub po wypełnieniu określonego zadania, władze gminy dokonują zwrotu części lub całości wpłaconych kwot.
  • Proponuje się ustalenie stopy redukcji na poziomie 30 - 50%.
  • Ulgi podatkowe mogą dotyczyć wszystkich inwestorów, jednak w większym stopniu tych, którzy inwestują duże kwoty. Mogą być też przyznane tym przedsiębiorcom, działającym dotychczas w gminie, którzy uzyskując rosnące dochody płacą przy tym coraz większe podatki.
  • Ulgi winni otrzymywać inwestorzy, którzy rozpoczynają lub prowadzą działalność gospodarczą zwiększając zatrudnienie lub podejmują inwestycje infrastrukturalne ważne z punktu widzenia interesu gminy. System ulg gminnych musi być uzupełniany przez system zwolnień i ulg stosowanych przez AWRSP, w przypadku zagospodarowania jej mienia.
• tworzenie wizerunku gminy w środkach masowego przekazu poprzez:
  • uruchomienie biuletynu gminnego (miesięcznika),
  • podjęcie kontaktów z prasą, radiem i telewizją tj. m.in. cykliczne przekazywanie informacji. Informowanie o wszelkich formach zorganizowanego działania uwieńczonych powodzeniem, organizowanie konferencji prasowych, przekazywanie sprawozdań z realizacji projektu,
  • wyznaczenie rzecznika prasowego gminy,
  • Odpowiednia dbałość o wizerunek gminy świadczy o tym, że władze gminy mają wymaganą kulturę gospodarczą - tak istotną przy podejmowaniu inwestycji.
• podjęcie wszelkich działań (wspólnie z innymi instytucjami i organizacjami) w celu zmiany mentalności mieszkańców gminy. Mentalność wielu mieszkańców ukształtowana przez ostatnich wiele lat pracy w PGR i system gospodarki nakazowo - rozdzielczej stanowi główną barierę rozwoju przedsiębiorczości w gminie i okolicznych miejscowościach. Oznacza to:
  • niechęć do nowatorstwa,
  • apatię, bezczynność i problemy socjalne byłych pracowników PGR,
  • oczekiwanie na pomoc z zewnątrz, pomoc państwa,
  • zazdrość sąsiedzką,
  • brak otwartości i syndrom obcych,
  • zły system pomocy bezrobotnym.