Gminna ewidencja zabytków

Informacja dotycząca gminnej ewidencji zabytków: zakres i skutki prawne

Gminna ewidencja zabytków obejmuje:

  1. zabytki nieruchome wpisane do rejestru;
  2. inne zabytki nieruchome znajdujące się w wojewódzkiej ewidencji zabytków;
  3. inne zabytki nieruchome wyznaczone przez burmistrza w porozumieniu z wojewódzkim konserwatorem zabytków.

Konsekwencją ujęcia obiektów lub obszarów w gminnej ewidencji zabytków jest obowiązek uzyskania akceptacji organu ochrony zabytków dla planowanych przy nich działaniach inwestycyjnych. Zgodnie z art. 53 ust. 4 pkt. 2 oraz art. 60 ust.1 ustawy z dnia 27 marca 2003 r., o planowaniu i zagospodarowaniu przestrzennym (Dz. U. Nr 80, poz. 717 ze zm.), decyzje o ustaleniu lokalizacji inwestycji celu publicznego, a także decyzje o warunkach zabudowy wydaje się po uzgodnieniu z wojewódzkim konserwatorem zabytków w odniesieniu do obszarów i obiektów objętych formami ochrony zabytków, o których mowa, w art. 7 ustawy o ochronie zabytków i opiece nad zabytkami oraz ujętych w gminnej ewidencji zabytków. Przepis art. 39 ust. 3 ustawy z dnia 7 lipca 1994 r., Prawo budowlane (Dz. U. z 2006 r., Nr. 156 poz.1118 ze zm.) stanowi natomiast, że w stosunku do obiektów budowlanych oraz obszarów niewpisanych do rejestru zabytków, a ujętych w gminnej ewidencji zabytków, pozwolenia na budowę lub rozbiórkę obiektu budowlanego wydaje właściwy organ w uzgodnieniu z wojewódzkim konserwatorem zabytków. Ewidencja zabytków jest podstawą do sporządzania programów opieki nad zabytkami przez burmistrza. Ewidencja zabytków ma charakter zbioru otwartego, co oznacza, że obiekty i obszary w niej ujęte mogą być dodawane i ujmowane. (opublikowano: styczeń 2013 r.)

Układy ruralistyczne